Biyogaz

Kalkınma ya da gelişme, dolaylı kültürel, ekonomik, siyasal ve bilimsel alanda yapısal değişimleri betimler. Bu yüzden ancak disiplinler arası bir yaklaşımla ele alınabilir. Kendiliğinden veya planlı-uyarılmış şekilde gerçekleşir. Kırsal kalkınma, sürdürülebilir kalkınma ve çevresel kalkınma gibi alt grupları kapsar. Kırsal kalkınma, küçük ölçekli çiftlik sahiplerini, kiracıları ve topraksız köylüleri ilgilendirir. Sürdürülebilir kalkınma stratejisi, günümüz insanlarının ihtiyaçlarıyla, gelecekte yaşayacak insanların ihtiyaçlarını uzlaştırmaya çalışmaktadır.

Bu yüzden global bir yaklaşım gerektirmektedir. Yenilenebilir enerji teknolojilerinin yaygınlaştırılması, bu stratejinin önemli bir parçasıdır. Teknoloji, fiziksel alet ve yapıları içerdiği gibi, programlar ve organizasyon bilgisi gibi fiziksel olmayan varlıkları da içerir. Ayrıca işgücü ve yetenekler de aynı kavram içerisindedir. Bu yüzden biyogaz teknolojilerine yaklaşımda, gübrenin kimyasal özellikleri kimyasal ve biyolojik yaklaşımla, su miktarı ve viskozitisesi fiziksel yaklaşımla ele alınırken, hayvanların yetiştirilmesi ve atıklarının toplanmasında sosyal-kültürel alışkanlıkların da göz önüne alınması gerekir. Uygulanacak programlarda disiplinler arası yaklaşım şarttır (Gustavsson, 2000).

Sosyal ve çevresel yararlarına rağmen, özellikle küçük ölçekli çiftlik tipi biyogaz tesisleriyle ilgili başarısızlıklar ve memnuniyetsizliklerle geniş ölçüde karşılaşılmaktadır. Bunun nedeni, genellikle kurulan tesislerin yerel şartlar göz önüne alınmadan, en uygun tesis belirlenmeden uygulamaya geçirilmesidir (Santerre ve Smith, 1982).

Yaygınlaştırmanın başlatılmasında, bölgenin yapısı, yollar ve ulaşım iletişim imkanları incelenmelidir. Sistemin kurulmasında, işletilmesinde ve tamir/bakımında, lokal malzeme sağlayıcıları ve bulunmayan malzemelerin temin imkanları araştırılmalıdır. Bölgesel etnik ve sosyoekonomik yapı çözümlenmelidir. Mevcut ve potansiyel ürünlerin kullanımı ve satışını da içeren pazar araştırması yapılmalıdır.

Yapılabilirlik analizi yapılmalı ve uygulanacak prosedür belirlenmelidir. Farklı bölgelerde pilot uygulamalara başlanıp, en uygun sistemlerin belirlenmesine çalışılmalıdır.

Yerel birliktelikler tesis edilmelidir. Özellikle son kullanıcılar, teknisyenler, mühendisler, danışmanlar, finans kuruluşları ve politik karar vericilere yönelik olarak, tanıtım ve kurslar başlatılmalıdır. Seminerler ve iş kursları düzenlenmeli, eğitim çalışmaları, broşürler, kullanım kılavuzları, gösterim modelleri, resimli materyaller, radyo ve televizyon programları ile desteklenmelidir. Uygulamaların ve yaygınlaştırmanın devam etmesini sağlayacak ne kadar vasıflı ve istekli elemana sahip olunduğu tespit edilmelidir. Doğru bir yaygınlaştırma programı, bölgesel iş yapısını göz önüne alarak kurulabilir. Düzenlenecek eğitimler yerel dilde gerçekleştirilmelidir. Eğitim verilecek her gruba uygun materyal sağlanmalıdır. Bu yüzden, basılı materyaller tekrar düzenlenebilir şekilde olmalıdır. Kurulacak pilot tesisler, bölge için kullanımı uygun tipte olmalıdır.

Eğitimler uygulamaları içermelidir. Parasal desteklemeler veya malzeme temini gerekli olabilir. Fakat bunların pazar fiyatlarında çarpıklığa ve sermayenin yanlış yöne yatırılmasına neden olabileceği unutulmamalıdır (Werner vd., 1989).